2014: mijn jaar in boeken

Laatst kwam ik een lijstje tegen met een aantal titels dat ik nog moest lezen – in mijn geval betekent dat: ooit, een keer. Liefst natuurlijk op korte termijn, maar waarschijnlijk komt er wel een ander boek even tussendoor. Van die lijst had ik dit jaar vijf boeken gelezen. Op een totaal van 22 gelezen boeken dit jaar, niet onaardig – maar er blijft genoeg over dat ik doorschuif naar volgend jaar.

Om niet nog verder achter te lopen bij de uitgave van zijn Volledige Werken stond er ook wat van Willem Frederik Hermans op dat lijstje. Toch is het er niet van gekomen. Na zijn biografie in het begin van het jaar ben ik nog wel aan het deeltje poëzie begonnen, maar daarin halverwege blijven steken. Hermans schuift dus moeiteloos door naar 2015.

Hoe zag mijn boekenjaar eruit? Wat viel op? Wat was de moeite waard? Recensieweb vroeg mij dat ook en daar zit dan de beperking bij van dat het Nederlands moet zijn en uitgekomen in 2014. Als het gaat om nieuw en Nederlands, dan is mijn keuze Berichten van een zakenman van D. Hooijer. ‘Gewone mensen verdienen ook hun verhalen,’ heeft ze eens gezegd. Ook in haar laatste, postuum uitgegeven boek Berichten van een zakenman tekent ze de levens van gewone mensen. Gecompliceerde liefdesrelaties, vriendschap met een zwerver en ongemakkelijke kerstdiners: in haar kenmerkende stijl en met de vertrouwde ingehouden humor beschrijft Hooijer het allemaal. Klink saai? Niet voor wie oog heeft voor de pracht van het gewone leven, dat bij D. Hooijer toch altijd minder gewoon is dan je zou denken. Het maakt Berichten van een zakenman een mooi besluit van Hooijers oeuvre.

Behalve van D. Hooijer waren ook de boeken van Judith Schalansky en Jennifer Egan erg goed. Hannah van Munster en Marente de Moor vielen me dan erg tegen – net als het opiniestuk van Jolien Janzing over vrouwen en literatuur. Eerder heb ik eens geschreven dat ik geen vrouwen las, maar dat dat slechts statistisch was, niet principieel. En kijk nou toch eens: 2014, een jaar waarin ik meer vrouwen las dan ooit. Ik blijf erbij: goed of slecht schrijven, mannen en vrouwen kunnen het allebei.

Verder stak La Superba van Ilja Leonard Pfeijffer boven de rest uit. Volledig terecht de Librisprijs gewonnen, zeer de moeite waard. Wat een prachtig beeld van de stad Genua en wat een meesterlijk spel speelt Pfeijffer in zijn roman! En onlangs nog Nescio herlezen. Dat blíjft gewoon zo goed, net als Stephan Enter. Die komt dit voorjaar met een nieuwe roman overigens. Ik kijk alweer uit naar het boekenjaar 2015.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Blijf op de hoogte