Magere jaren: boekenjaar 2023

Zijn het magere jaren? Ik krijg wel de indruk. Ik geef toe, ik lees nog steeds niet overdreven veel, maar toch wel wat. Afgelopen jaar best wat jeugdromans. Weinig Nederlandse literatuur – voor volwassenen, zeg ik daar maar even bij. Maar waar zijn de écht goede boeken? Ik lees zo veel wat toch een beetje tegenvalt. Nu hoef je mij niet uit te leggen dat pr-geweld vanuit de uitgever geen garantie is dat een boek echt goed is. Maar tegenvallen deden ze wel, de ‘grote’ titels van De Arbeiderspers van dit jaar. Ook veel andere boeken die ik las, waren niet loeigoed. Mijn favorieten dit jaar waren al wat oudere boeken. Lees verder “Magere jaren: boekenjaar 2023”

De beste boeken van 2022

Het is niet dat ik tegenwoordig bijzonder weinig lees. Ik telde even mijn lijstje na en kwam dit jaar op zo’n veertig boeken. Het is alleen dat ik nauwelijks nog de tijd heb, of neem, om erover te schrijven. Met dit jaar slechts twee stukken is het qua schrijven wel een dieptepunt. Tien jaar geleden begon ik hier met aantekeningen bij wat ik allemaal las. Dat ‘allemaal’ was toen letterlijk: een aantal jaar schreef ik iets over élk boek dat ik las. Dat was interessant, omdat het me dwong tot een goede overdenking van wat ik las. Vaak bleek ik iets te snel van oordeel, moest ik bij het herlezen van passages erkennen dat het toch net wat anders zat dan ik na eerste lezing dacht. Lees verder “De beste boeken van 2022”

De boeken van 2021

Ik kijk in de kast: wat heb ik dit jaar gelezen? Zowat niks, dacht ik. Bij het zien van de ruggen echter komen langzaam vage herinneringen terug. Ik kijk op de eerste pagina: ja, aankoopdatum van dit jaar – die dus ook. Langzaam wordt het lijstje langer, ietsjes langer. Weinig blijft het. En vooral: weinig beklijft het. Ik was drukker dan ooit en dat kostte niet alleen veel tijd die anders zou lezen, maar ook aandacht.  Nu ik terugkijk op dit boekenjaar valt me vooral op dat ik best wat tegenvallende boeken heb gelezen. Lees verder “De boeken van 2021”

De beste boeken die ik in 2020 las

Meer gelezen dan ooit, dit jaar. En daar minder over geschreven dan ooit. Wordt mijn lijstje met de boeken die ik dit jaar het beste vond dan ‘beter’? Dat natuurlijk niet; de uitbreiding zit immers altijd aan de onderkant. Maar moeilijker kiezen wordt het wel. De neiging om een aantal eervolle vermeldingen te doen, weersta ik. Juist omdat ik selectiever wordt in waarover ik wil schrijven, is het meerzeggend als ik besluit over een boek te schrijven. Beschouw alles waar ik over geschreven heb dus gerust als aanbeveling. Maar drie boeken staken er net iets verder bovenuit. Lees verder “De beste boeken die ik in 2020 las”

De beste boeken van 2019

Ik lijk wel een krant. Ook ik maak een eindejaarslijst met de beste boeken die ik heb gelezen. Erg nauwkeurig houd ik het niet meer bij, maar ik heb dit jaar meer gelezen dan ooit – over lang niet elk boek schrijf ik hier iets. Een enkel slecht of matig boek las ik, maar overwegend was het goed. Maar wat stak er écht bovenuit? Lees verder “De beste boeken van 2019”

2018: het beste dat ik las

In 2018 las ik meer dan ooit, al leidde lang niet elk boek tot een bespreking – hier of elders. Over sommige boeken ga ik nog iets schrijven, van andere boeken is dat minder noodzakelijk. Boeken die me niet vreselijk veel deden, boeken waar ik niet zo veel over te zeggen heb. Maar tussen al die boeken zaten er ook een paar waar ik ronduit enthousiast over ben. Aan het eind van het jaar blik ik terug en kies mijn top drie. Lees verder “2018: het beste dat ik las”

De beste boeken van 2017

Mijn eigen smaak ken ik behoorlijk goed. Als ik een nieuw boek kies om te lezen, blijk ik het vrijwel altijd een goed boek te vinden. Natuurlijk is het ene boek beter dan het andere, maar echt slechte boeken kies ik niet. Nu ik voor Literair Nederland recenseer, kies ik niet zelf meer alle boeken die ik lees. Ik krijg boeken toegestuurd om te bespreken en dat leidt natuurlijk tot ontdekkingen: boeken die ik nooit zelf zou kiezen. In sommige gevallen een aangename verrassing, maar een aantal keer heb ik boeken met gezonde tegenzin uitgelezen – en een navenante recensie geschreven. Lees verder “De beste boeken van 2017”

Het beste van 2016

brieven uit genua-ilja leonard-pfeijffer boekHet einde van het jaar, tijd voor een terugblik. Wat heb ik dit jaar gelezen, wat was het meest de moeite waard? Een opvallend aantal dikke boeken dit jaar, die ook nog een zeer de moeite waard waren. De brieven uit Genua van Ilja Leonard Pfeijffer bijvoorbeeld waren een feest om te lezen. Het mag dan eigenlijk niet echt een bundeling brieven zijn, de bewuste compositie werkt en biedt zo een interessante vorm voor het verhaal dat Pfeijffer wil vertellen. Het is zeker veel om te lezen, maar de schrijver weet vanuit Genua 750 pagina’s lang te boeien. En dat alles in een prachtig Nederlands! Lees verder “Het beste van 2016”

De beste boeken van 2015

Het einde van het jaar nadert, het is dus tijd voor een terugblik. Daar hoort een lijstje bij: de beste boeken van 2015. Als ik zeg dat 2015 een goed boekenjaar was, dan betreft dat de kwaliteit, niet zozeer de kwantiteit. Veel drukke dingen gaven me minder tijd om te lezen. Wel relatief veel nieuwe boeken gelezen – en wat voor boeken! De beste boeken die ik dit jaar heb gelezen, zijn ook allemaal in 2015 uitgekomen. Lees verder “De beste boeken van 2015”

2014: mijn jaar in boeken

Laatst kwam ik een lijstje tegen met een aantal titels dat ik nog moest lezen – in mijn geval betekent dat: ooit, een keer. Liefst natuurlijk op korte termijn, maar waarschijnlijk komt er wel een ander boek even tussendoor. Van die lijst had ik dit jaar vijf boeken gelezen. Op een totaal van 22 gelezen boeken dit jaar, niet onaardig – maar er blijft genoeg over dat ik doorschuif naar volgend jaar. Lees verder “2014: mijn jaar in boeken”

Blijf op de hoogte