Magere jaren: boekenjaar 2023

Zijn het magere jaren? Ik krijg wel de indruk. Ik geef toe, ik lees nog steeds niet overdreven veel, maar toch wel wat. Afgelopen jaar best wat jeugdromans. Weinig Nederlandse literatuur – voor volwassenen, zeg ik daar maar even bij. Maar waar zijn de écht goede boeken? Ik lees zo veel wat toch een beetje tegenvalt. Nu hoef je mij niet uit te leggen dat pr-geweld vanuit de uitgever geen garantie is dat een boek echt goed is. Maar tegenvallen deden ze wel, de ‘grote’ titels van De Arbeiderspers van dit jaar. Ook veel andere boeken die ik las, waren niet loeigoed. Mijn favorieten dit jaar waren al wat oudere boeken. Lees verder “Magere jaren: boekenjaar 2023”

Falend streven

Over Alkibiades van Ilja Leonard Pfeijffer

Ilja-Leonard-Pfeijffer-AlkibiadesAlkibiades ho kalós: de mooiste man van Griekenland. Extravagant, ambitieus, Olympisch winnaar, strateeg. Maar ook opportunistisch, een overloper en tweemaal ter dood veroordeeld. Over deze Alkibiades, zoon van Kleinias, die leefde van 450 tot 404 voor Christus, schreef Ilja Leonard Pfeijffer zijn gelijknamige, omvangrijke roman. De roman vertelt het levensverhaal van de hoofdpersoon zoals door hemzelf opgetekend. In ballingschap richt hij zich tot de mannen van Athene met een pleidooi om hem nog één keer te vertrouwen. Hij kan Athene redden in de oorlog tegen de Spartanen. Daar neemt hij uitgebreid de tijd en ruimte voor – het verhaal beslaat zo’n 770 pagina’s – maar hij heeft ook wel het één en ander uit te leggen. Lees verder “Falend streven”

Omdat het maar eens voorbij moet zijn

Over Quarantaine. Dagboek in tijden van besmetting van Ilja Leonard Pfeijffer

Ilja Leonard Pfeijffer - Quarantaine‘De parasols op Piazza delle Erbe zijn uitgeklapt. De tafeltjes staan ver uit elkaar, maar Stella mag aan mijn tafeltje zitten onder de zoemende zomeravondlucht.’ Het 25 juni 2020 en met deze aantekening sluit Ilja Leonard Pfeijffer de een-na-laatste dag van Quarantaine af, zijn dagboek in tijden van besmetting. De eerste aantekening begon hij op 9 maart. Vanuit zijn woonplaats Genua zag hij van dichtbij hoe Noord-Italië de eerste grote brandhaard van het virus in Europa werd. ‘Ik moet toegeven dat ik het virus aanvankelijk had onderschat.’ Lees verder “Omdat het maar eens voorbij moet zijn”

De dood van Venetië

Over Grand Hotel Europa van Ilja Leonard Pfeijffer

Ilja Leonard Pfeijffer - Grand Hotel EuropaWie station Santa Lucia in Venetië uitkomt, moet binnenkort entree betalen, variërend van € 2,50 tot € 10 op de drukste momenten. Hoe de toegang in de praktijk betaald moet gaan worden, is nog niet bekend, maar met deze maatregel hoopt het stadsbestuur de enorme toeristenstromen te beteugelen. Jaarlijks bezoeken 30 miljoen toeristen de stad, wat ernstig ten koste gaat van de leefbaarheid voor de bewoners. Zij trekken dan ook massaal weg. Was La Serenissima in 1422 met 199.000 inwoners de een na grootste stad van Europa, tegenwoordig heeft Venetië nog minder dan 55.000 inwoners. Het is in ditzelfde Venetië waar Ilja Leonard Pfeijffer een groot deel van zijn nieuwe roman Grand Hotel Europa situeert. Lees verder “De dood van Venetië”

Omdat het absurd is, moet het waar zijn

Over Peachez, een romance van Ilja Leonard Pfeijffer

Ilja Leonar Pfeijffer - Peachez, een romanceVerliefd worden op een niet bestaand persoon – absurd? In Peachez, een romance van Ilja Leonard Pfeijffer gebeurt het. En het zou volstrekt ongeloofwaardig zijn, als het niet waar was geweest: professor wordt verliefd op meisje via het internet voor wie hij zijn leven omgooit. En natuurlijk genadeloos in de problemen komt. Ja, dáág ben je als lezer geneigd te denken: zó dom en naïef is die professor toch niet? Lees verder “Omdat het absurd is, moet het waar zijn”

Het beste van 2016

brieven uit genua-ilja leonard-pfeijffer boekHet einde van het jaar, tijd voor een terugblik. Wat heb ik dit jaar gelezen, wat was het meest de moeite waard? Een opvallend aantal dikke boeken dit jaar, die ook nog een zeer de moeite waard waren. De brieven uit Genua van Ilja Leonard Pfeijffer bijvoorbeeld waren een feest om te lezen. Het mag dan eigenlijk niet echt een bundeling brieven zijn, de bewuste compositie werkt en biedt zo een interessante vorm voor het verhaal dat Pfeijffer wil vertellen. Het is zeker veel om te lezen, maar de schrijver weet vanuit Genua 750 pagina’s lang te boeien. En dat alles in een prachtig Nederlands! Lees verder “Het beste van 2016”

Verhalen voor bij het kampvuur

Over Brieven uit Genua van Ilja Leonard Pfeijffer

brieven uit genua-ilja leonard-pfeijffer boekDrie jaar geleden verscheen La superba, de meesterlijke roman van Ilja Leonard Pfeijffer over Genua, waarover ik eerder al schreef. Het was een roman over immigratie waarin het geloof in mooie verhalen over een beter leven – en de werkelijkheid die daar zo vaak mee botst – centraal staat. En hoewel het fictie betrof, is er veel werkelijkheid in die roman geslopen. Met Brieven uit Genua heeft Pfeijffer een non-fictionele pendant geschreven. Maar in hoeverre kunnen we de schrijver geloven? ‘Elke wetenschapper weet dat feiten er niet toe doen.’ Lees verder “Verhalen voor bij het kampvuur”

Verzonnen of waarachtig: is er een verschil?

Shortlist Libris Literatuur Prijs 2014De boeken die dit jaar de shortlist van de Libris Literatuurprijs haalden, delen een interesse voor het grensgebied tussen waarheid en fantasie, tussen fictie en non-fictie. Vaak wordt de lezer in het ongewisse gelaten over de verhouding tussen waargebeurde elementen in het boek en imaginaire toevoegingen van de schrijver. Dit leidt regelmatig tot een interessant spel met de identiteit van de personages en de schrijvers als inzet.

Dit is het rapport van de Schaduwjury van Recensieweb voor de Libris Literatuurprijs 2014. Door Just Houben , Bob Hopman, Johan Bordewijk en Suzanne van der Beek Lees verder “Verzonnen of waarachtig: is er een verschil?”

La sprezzatura

La superbaIlja Leonard Pfeijffer stapte in 2009 op de fiets om van Leiden naar Rome te fietsen. Onderweg werd hij verliefd op Genua. Prachtige stad zonder dat het een openluchtmuseum is geworden en daarmee is Genua een uitzondering op andere mooie Italiaanse steden. Het is een stad die geleefd wordt, vertelde Pfeiffer in gesprek met Wim Brands. Hij kwam bijna in de verleiding om het woord authenticiteit te gebruiken – kun je nagaan. Zijn leven in Leiden werd te comfortabel, te makkelijk. Met zijn vriendin besloot hij te emigreren. Genua werd zijn nieuwe woonplaats. Hetzelfde Genua waar Pfeijffers roman La superba zich afspeelt. Lees verder “La sprezzatura”

Blijf op de hoogte