Romans als een Japanse tuin

Interview met Jannie Regnerus over haar roman Het wolkenpaviljoen

Jannie Regnerus-Het-wolkenpaviljoen-voorplat Tijdens haar verblijf van twee jaar in Mongolië begon beeldend kunstenaar Jannie Regnerus (1971) met schrijven om de wonderlijke dingen om haar heen vast te leggen. Het mondde uit in het verslag De volle maan als beste vriend. Over haar jaar in Japan in een gastatelier schreef ze Het geluid van vallende sneeuw. Daarvoor ontving ze in 2007 de Bob den Uyl Prijs voor het beste reisboek. Vanaf dat moment begon ze ook romans te schrijven en inmiddels is ze meer schrijver dan beeldend kunstenaar. De verhouding is 80-20, schat ze, of misschien zelfs 90-10. Onlangs verscheen haar vierde roman Het wolkenpaviljoen, waarin een architect zijn leven opnieuw moet vormgeven na een scheiding. ‘Ik wil begrijpen waarom de mens zo veerkrachtig is. Dat is het thema van al mijn boeken.’ Lees verder “Romans als een Japanse tuin”

Een dwaling

Over Dorsmans dood van Miek Smilde

Miek Smilde Dorsmans doodMarianne Vaatstra, Anne Faber – namen die in het collectieve geheugen zitten. Slachtoffers van gruwelijke misdaden, we kennen de geruchtmakende rechtszaken. In haar nieuwe roman Dorsmans dood stelt Miek Smilde een vergelijkbare, maar verzonnen zaak centraal. Het perspectief dat ze kiest is opvallend. Het is namelijk niet dat van de dader, zoals veel vaker voorkomt in de literatuur maar dat van de rechter die in hoger beroep een uitspraak moet doen. Wanneer jaren later blijkt dat hij een fout heeft gemaakt, brengt het hem aan het twijfelen. Niet alleen aan zijn vonnis, maar ook aan wie hij dacht te zijn. Lees verder “Een dwaling”

Tussen overtuiging en onverschilligheid

Over Ontweten van Menno van der Veen

Menno van der Veen - OntwetenTussen ‘weten’ en ‘vergeten’ zit ‘ontweten’. Dat is niet hetzelfde als kennis kwijtraken – dat is ‘vergeten’. Het is je bewustzijn er niet meer door laten beïnvloeden. In de gelijk­namige roman van Menno van der Veen moet David (‘Daav’) zijn verleden ontweten. Hij tobt met verschil­lende vragen rond schuld. In het algemeen: wie is er schuldig aan misstanden in de wereld? En misschien ook wel op persoonlijk vlak: in hoeverre is hij schuldig aan de val van een politicus en de afgang van een bekend historicus? Met hulp van vriendin Vigée en zijn geliefde Margot zoekt Daav een levenshouding tussen overtuiging en onverschilligheid. Lees verder “Tussen overtuiging en onverschilligheid”

De reis en de bestemming

Over De pijnboomeilanden van Marion Poschmann

Marion Poschmann - De pijnboomeilandenHerfst: de bladeren verkleuren. ‘Het wonder duurt niet langer dan een paar dagen, dan wordt het blad bruin, verwelkt en valt af. Maar eerst doorloopt het het volledige spectrum van donkergroen via lichtgroen, geel en oranje naar vuurrood en donkerrood, en dit vlammende kleurspektakel trekt vanuit het noorden over het hele land.’ Het is een herinnering van Gilbert Silvester, hoofdpersoon in De pijnboomeilanden van de Duitse schrijfster en dichteres Marion Poschmann (1969). Gilbert denkt terug aan de tijd dat hij in de VS werkte en zijn vrouw Mathilda hem kwam opzoeken. Om bij hem in de buurt te zijn, maar ook om het blad te zien verkleuren. Nu bevindt Gilbert zich echter aan de andere kant van de wereld, in Japan, juist om afstand te nemen van zijn vrouw. Lees verder “De reis en de bestemming”

Een breekbaar geluk

Over Een soort geluk van Peter Abelsen

Peter Abelsen - Een soort gelukDe pont naar Noord. Het is zomer 2013 en Martin van Houten is onderweg naar het huis van zijn overleden geliefde om dierbare spullen van haar uit te zoeken. Zinloos, weet hij, maar hij gaat er desondanks met twee koffers vol weg. Zo begint Een soort geluk, de debuutroman van vertaler uit het Engels Peter Abelsen. Wat volgt zijn herinneringen van Martin aan zijn leven. Zijn eerste baan, zijn bandje, losse klussen en bijbaantjes komen voorbij, maar Pauline, liefdevol Paultje genoemd, was het enige werkelijk belangrijke in zijn leven. Lees verder “Een breekbaar geluk”

Misleidende verhalen

Over Roza van Olivier Willemsen

Olivier Willemsen - RozaIn zijn tweede boek Roza duikt Olivier Willemsen in een bizarre geschiedenis. In de nacht van 2 februari 1959 verongelukt een groep jonge bergbeklimmers op de Cholattsjachl in het noordelijke Oeralgebergte. De groep bestaat uit negen studenten van het Oeral Poly­technisch Instituut uit Sverdlovsk, het huidige Jekaterinenburg. Onder leiding van de 23-jarige Igor Djatlov gaat de groep goed voorbereid op expeditie. Maar die nacht van de tweede februari verlaten de negen hun tent, nauwelijks gekleed, bij een temperatuur van vijfentwintig graden onder nul. De dode lichamen worden verspreid over de bergpas gevonden. In het lokale dialect Mansi betekent Cholattsjachl zoveel als ‘berg der lijken’. Lees verder “Misleidende verhalen”

Verzet voor een vrije pers

Over Pereira verklaart van Antonio Tabucchi

Antonio Tabucchi - Pereira verklaartHoe lang kun je zwijgen? Hoe lang kun je je afzijdig houden en wanneer besef je dat je in actie moet komen, verantwoordelijkheid moet nemen? In Sostiene Pereira vertelt Antonio Tabucchi (1943 – 2012) het verhaal van de eenling die zich staande probeert te houden te midden van de politieke krachten die de geschiedenis bepalen. De roman verscheen voor het eerst in 1994 en is nu opnieuw uitgegeven door De Bezige Bij, vertaald als Pereira verklaart. En verklaren doet Pereira veel in deze roman. Deze woorden, ‘…verklaart Pereira’ komen talloze malen terug in de roman. De vraagt rijst tijdens het lezen waar die formaliteit vandaan komt. Wordt Pereira verhoord? Of probeert hij met zijn stelligheid greep te krijgen op de onzekere tijden waarin hij leeft? Lees verder “Verzet voor een vrije pers”

De sinaasappels van Truman Capote

Over Alle verhalen van Truman Capote

Truman Capote - Alle verhalenDe tweede scene van de film Capote is eigenlijk veel mooier dan de eerste waarin de vermoorde familie Clutter gevonden wordt. In die tweede scène zien we Truman Capote op een feestje te midden van zijn vrienden uit de high society in New York. Sterke verhalen, een makkelijke grap: Capote is een geliefde gast. De sfeer van die wereld wordt mooi gevangen. De roman die hij over dit milieu wilde schrijven voltooide hij nooit, maar in enkele verhalen weet hij die sfeer ook goed te treffen. Trouwens, in het algemeen is het juist de sfeer die alle verhalen van Capote de moeite waard maken. Lees verder “De sinaasappels van Truman Capote”

De kracht van verhalen

Over Eden van Marcel Möring

Marcel Moring - EdenWie ben ik? Waar voel ik me thuis? Universele vragen die iedereen zich op een moment stelt. Vragen ook die Marcel Möring stelt in zijn nieuwe roman Eden. In deze roman staan twee verhalen centraal. In het ene verhaal is een jongen constant op pad. Door bossen en langs kloosters trekt hij, maar nergens komt hij aan. In het andere ziet psychotherapeut Mendel Adenauer zich geplaatst voor de vraag waarom een van zijn patiënten voor de trein is gesprongen. In Eden zoekt iedereen geluk en geborgenheid, het paradijs waaruit de mens is verdreven. Na Dis (2006) en Louteringsberg (2011) is deze roman het sluitstuk van Mörings ‘Dante-trilogie’. verder lezen

Berichten uit het bezemhok

Over Zonder rampspoed valt er niets te melden van Frans Pointl

Frans Pointl - Zonder rampspoed valt er niets te melden‘Ik was niet anders gewend dan tegenslag,’ zei Frans Pointl over zijn leven in een gesprek met Wim Brands. Ook de titel Zonder rampspoed valt er niets te melden doet niet veel vrolijks  vermoeden. In deze bundel  verhalen en gedichten van de in 2015 overleden schrijver vinden we inderdaad weinig reden tot optimisme. Pointl beschrijft zijn lichamelijke gebreken en eenzaamheid op zijn kenmerkende toon die hij tot het laatst heeft weten vast te houden. Lees verder “Berichten uit het bezemhok”

Blijf op de hoogte