Tijdens haar verblijf van twee jaar in Mongolië begon beeldend kunstenaar Jannie Regnerus (1971) met schrijven om de wonderlijke dingen om haar heen vast te leggen. Het mondde uit in het verslag De volle maan als beste vriend. Over haar jaar in Japan in een gastatelier schreef ze Het geluid van vallende sneeuw. Daarvoor ontving ze in 2007 de Bob den Uyl Prijs voor het beste reisboek. Vanaf dat moment begon ze ook romans te schrijven en inmiddels is ze meer schrijver dan beeldend kunstenaar. De verhouding is 80-20, schat ze, of misschien zelfs 90-10. Onlangs verscheen haar vierde roman Het wolkenpaviljoen, waarin een architect zijn leven opnieuw moet vormgeven na een scheiding. ‘Ik wil begrijpen waarom de mens zo veerkrachtig is. Dat is het thema van al mijn boeken.’ Lees verder “Romans als een Japanse tuin”
Romans als een Japanse tuin
Interview met Jannie Regnerus over haar roman Het wolkenpaviljoen