Een duik in het archief
Over zes jaar stukken schrijven
aantekeningen bij gelezen boeken
Over zes jaar stukken schrijven
‘Afgelopen maandag kreeg Tommy Wieringa de Libris Literatuurprijs 2013 – weer geen vrouw. De laatste tijd las ik hier en daar weer eens wat over vrouwen en mannen en literatuur. Of beter gezegd: over vrouwen en mannen en erkenning. Want vaak gaat het uiteindelijk niet zozeer om de boeken die geschreven worden, maar de waardering die die boeken krijgen. Vrouwen krijgen altijd minder. En aan wie ligt dat? Juist. Ik word daar wel een beetje moe van.’ Dit schreef ik vorig jaar na de uitreiking van de Libris Literatuurprijs. Ik hoef alleen maar Tommy Wieringa in Ilja Leonard Pfeiffer te veranderen en het klopt nog steeds. De Librisprijs blijkt een goede aanleiding om eens even te beginnen over de achterblijvende erkenning voor vrouwen in de literatuur. Lees verder “Lezer zoekt goede discussie”
Literatuur en Twitter: een vruchtbare combinatie? Is literatuur geschikt voor het kortademige Twitter? Nu bestaan er natuurlijk (ultra)korte verhalen. Die zouden met gemak op Twitter kunnen, zeker Hemmingways beroemde six word story: ‘For sale: baby shoes, never worn.’
Maar hoe zit het met langer werk? Penguin heeft er zo’n boekje van, genaamd Twitterature. Literaire klassiekers worden in een aantal tweets samengevat. Best een aardig idee, maar het resultaat is een beetje flauw. Daan Heerma van Voss ging een stap verder. Hij vatte zijn roman Zonder tijd niet samen op twitter, maar kwetterde de tekst integraal door. Of dit het leesplezier verhoogt, weet ik overigens niet – het zal wel lang duren. Lees verder “Twitteratuur”
Zes nummers heb ik van Das Magazin. In een eerdere bespreking had ik het over uiterlijk van het blad; nu dan de inhoud. Wat heeft het te bieden? Welke schrijvers kom je tegen en wat voor soort literatuur wordt erin gepubliceerd? Om met deze laatste vraag te beginnen: dat is me niet helemaal duidelijk. Of beter gezegd: ik krijg niet de indruk dat het een blad is dat qua literatuur ergens voor wil staan.
Ik heb het 0-nummer en nummer 1 niet, maar ik kan me nauwelijks voorstellen dat daarin een program staat van hoe de heren Donk en Van der Meer literatuur graag zien. In vroeger tijden richtte je een blad op met een stevig pamflet om duidelijk te maken dat het anders moest in luiletterland – denk aan de omineuze Nieuwe Gids of het niet mis te verstane omslag van Gard Sivik. Niets van dat in Das Magazin: Lees verder “Das Magazin (2): plaisir de lire”
En nu blijkt dat dit een beproefd plan is! Jaren geleden al, zo ontdekte is pas, is er een hele club mensen geweest die ook in de zomer Infinite Jest hebben gelezen. Infinite summer heette dit project en er is een bijbehorende website van. Lees verder “Infinite summer”