Een duik in het archief

Over zes jaar stukken schrijven

‘Natuurlijk moet je nooit publiekelijk reageren op een recensie – of wat zich zo durft te noemen – maar soms is de verleiding wel tergend.’ Zes jaar geleden schreef ik mijn eerste recensie en de auteur van het boek kon zich kennelijk toch niet inhouden; hij schreef bovenstaande op Twitter. Ik was niet te spreken over het boek, had het het liefst voortijdig weggelegd en was in mijn bespreking nog mild. Vond ik toen. En nog steeds wel, al snap ik ook wel dat de auteur dit geen recensie vindt. Ik ben erg voor een persoonlijke literatuurbeschouwing, maar formuleerde ik het niet al te particulier? Lees verder “Een duik in het archief”

Boei, prikkel en vermaak me

Ik zal een bekentenis doen: ik lees voor mijn plezier. Echt, ik meen het. We kunnen literatuur allerlei kwaliteiten toedichten – en dat moet natuurlijk ook. Het kan je wat leren over de wereld, het kan troost of wat dan ook bieden en, zoals we de laatste jaren steeds weer te horen krijgen, het vergroot je empathie. Maar toch, als je me op de man af vraagt waarom ik lees, dan is het heel ordinair: omdat ik het leuk vind. Lees verder “Boei, prikkel en vermaak me”

De romantiek van papier

Stel je voor: je bent in Tibet. Het is een mooie dag en op het open dak van je hotel besluit je een boek te lezen – waarom ook niet? Uit je rugzak haal je The stranger van Albert Camus, het boek waar je in bezig was. Je medereizigster, die je pas kort daarvoor ontmoet hebt, pakt ook haar boek tevoorschijn: The stranger van Albert Camus! Stel je deze anekdote nu nog een keer voor, maar in plaats van een boek, heb je je e-reader bij je. Hoeveel van de romantiek gaat er verloren als jij en je medereizigster op een Kindle hadden gelezen? Lees verder “De romantiek van papier”

Boek of e-boek: wat is het verschil?

Bibliotheque Mazarine
Bibliotheque Mazarine

‘Books are no more threatened by Kindle than stairs by elevators,’ twitterde de Britse acteur en schrijver Stephen Fry alweer zes jaar geleden. Zijn punt was dat de ene techniek de andere niet zal vervangen, maar dat ze naast elkaar zullen blijven bestaan. Want dat was een paar jaar geleden toch nog wel de angst: dat er geen papieren boeken meer zouden zijn. En je moet toegeven, e-boeken hebben ook voordelen: je kunt ze in grote aantallen makkelijk meenemen, de verspreiding via internet gaat gemakkelijk en de kosten zijn lager. Uiteraard staan daar ook wel een paar nadelen tegenover. Je hoeft bijvoorbeeld niet meer naar een boekhandel. Het illegaal verspreiden kan gemakkelijk en laten we ook niet vergeten dat schrijvers er veel minder aan verdienen dan aan een papieren versie. Lees verder “Boek of e-boek: wat is het verschil?”

Lezer zoekt goede discussie

snijplank‘Afgelopen maandag kreeg Tommy Wieringa de Libris Literatuurprijs 2013 – weer geen vrouw. De laatste tijd las ik hier en daar weer eens wat over vrouwen en mannen en literatuur. Of beter gezegd: over vrouwen en mannen en erkenning. Want vaak gaat het uiteindelijk niet zozeer om de boeken die geschreven worden, maar de waardering die die boeken krijgen. Vrouwen krijgen altijd minder. En aan wie ligt dat? Juist. Ik word daar wel een beetje moe van.’ Dit schreef ik vorig jaar na de uitreiking van de Libris Literatuurprijs. Ik hoef alleen maar Tommy Wieringa in Ilja Leonard Pfeiffer te veranderen en het klopt nog steeds. De Librisprijs blijkt een goede aanleiding om eens even te beginnen over de achterblijvende erkenning voor vrouwen in de literatuur. Lees verder “Lezer zoekt goede discussie”

Twitteratuur

twitteratureLiteratuur en Twitter: een vruchtbare combinatie? Is literatuur geschikt voor het kortademige Twitter? Nu bestaan er natuurlijk (ultra)korte verhalen. Die zouden met gemak op Twitter kunnen, zeker Hemmingways beroemde six word story: ‘For sale: baby shoes, never worn.’

Maar hoe zit het met langer werk? Penguin heeft er zo’n boekje van, genaamd Twitterature. Literaire klassiekers worden in een aantal tweets samengevat. Best een aardig idee, maar het resultaat is een beetje flauw. Daan Heerma van Voss ging een stap verder. Hij vatte zijn roman Zonder tijd niet samen op twitter, maar kwetterde de tekst integraal door. Of dit het leesplezier verhoogt, weet ik overigens niet – het zal wel lang duren. Lees verder “Twitteratuur”

Das Magazin (2): plaisir de lire

Gard SivikZes nummers heb ik van Das Magazin. In een eerdere bespreking had ik het over uiterlijk van het blad; nu dan de inhoud. Wat heeft het te bieden? Welke schrijvers kom je tegen en wat voor soort literatuur wordt erin gepubliceerd? Om met deze laatste vraag te beginnen: dat is me niet helemaal duidelijk. Of beter gezegd: ik krijg niet de indruk dat het een blad is dat qua literatuur ergens voor wil staan.

Ik heb het 0-nummer en nummer 1 niet, maar ik kan me nauwelijks voorstellen dat daarin een program staat van hoe de heren Donk en Van der Meer literatuur graag zien. In vroeger tijden richtte je een blad op met een stevig pamflet om duidelijk te maken dat het  anders moest in luiletterland – denk aan de omineuze Nieuwe Gids of het niet mis te verstane omslag van Gard Sivik. Niets van dat in Das Magazin: Lees verder “Das Magazin (2): plaisir de lire”

Infinite summer

notsummerreading.0

Alsof Infinite Jest dat wel is, summer reading. In het kader van Leesclub 1.1 (een onlangs opgerichte kleine leesclub die zijn naam ontleent aan het een op een bespreken van een boek) besloten we deze zomer een werk van David Foster Wallace te nemen. Infinite Jest is een vuistdikke paperback, zo’n 1000 zeer dicht bedrukte pagina’s (inclusief voetnoten). Daar hebben we wel even voor nodig, was de inschatting. Goed voor tijdens de zomervakantie.

En nu blijkt dat dit een beproefd plan is! Jaren geleden al, zo ontdekte is pas, is er een hele club mensen geweest die ook in de zomer Infinite Jest hebben gelezen. Infinite summer heette dit project en er is een bijbehorende website van. Lees verder “Infinite summer”

Lzr zkt lit. (m/v)

Afgelopen maandag kreeg Tommy Wieringa de Libris Literatuurprijs 2013 – weer geen vrouw. De laatste tijd las ik hier en daar weer eens wat over vrouwen en mannen en literatuur. Of beter gezegd: over vrouwen en mannen en erkenning. Want vaak gaat het uiteindelijk niet zozeer om de boeken die geschreven worden, maar de waardering die die boeken krijgen. Vrouwen krijgen altijd minder. En aan wie ligt dat? Juist. Ik word daar wel een beetje moe van. Lees verder “Lzr zkt lit. (m/v)”

Blijf op de hoogte