Ik zal een bekentenis doen: ik lees voor mijn plezier. Echt, ik meen het. We kunnen literatuur allerlei kwaliteiten toedichten – en dat moet natuurlijk ook. Het kan je wat leren over de wereld, het kan troost of wat dan ook bieden en, zoals we de laatste jaren steeds weer te horen krijgen, het vergroot je empathie. Maar toch, als je me op de man af vraagt waarom ik lees, dan is het heel ordinair: omdat ik het leuk vind.
Lees ik dit in een interview met Marcel Möring:
Alles is tegenwoordig gericht op ‘boeien’. We hebben een cultuur van snack-lezen; niet voor niets zegt de generatie van mijn dochter voortdurend: ‘Boeien!’.
‘Boei mij, boei mij, vermaak me, prikkel me.’ Het enige wat we de laatste tien, vijftien jaar doen is het verhaaltje zo spannend mogelijk maken.
Is dat nou zo’n heel gekke vraag van de lezer, geboeid willen worden? Ik begrijp ineens waarom mijn kennismaking met ’s mans werk mij zo slecht bevallen was. Sorry, meneer Möring, ik wil als lezer inderdaad geboeid en geprikkeld worden.
Waarom dat dedain voor spanning? Ik geef het je te doen, een spannend verhaal schrijven. Dat is niet iets om op neer te kijken. Alsof een spannend verhaal gelijk heel plat moet zijn. Onwillekeurig moet ik denken aan Umberto Eco.
In het tweede deel van het interview valt de naam van Eco ook. ‘Nou, er is wel een tijd geweest dat ik dacht: dit is toch wel een ontzettend lekker vet verhaal, zeg, dit is echt zo’n Umberto Eco-achtig winterboek,’ zegt Möring. En over het schrijven van een spannend verhaal: ‘Jaaaaaa. Het bedrieglijke is dat ik dat goed kan.’ Quoi? Eden spannend? Laten we het houden op een verschil van mening.
En waarom denkt Möring eigenlijk dat spanning de enige manier is om een lezer te boeien? Ik kan mateloos geboeid worden door stijl. Ik lees door als een schrijver interessante observaties doet. Humor doet het ook goed. Het hoeft echt niet zo spannend mogelijk.
‘Ik wil dat er nagedacht wordt over de dingen die ik schrijf,’ zegt Möring elders. Prima, maar als je wilt dat ik moeite doe voor je werk en erover nadenk, zorg er dan in ieder geval voor dat ik die moeite wil doen. Begin met me te boeien.
Boeiend stuk !
:- )