Categorie: fictie

Schier onmogelijk weg te leggen

Over De afwezigen van Lieke Kézér

Lieke Kézér - De afwezigenJubelende recensies en onderscheidingen: hartstikke leuk natuurlijk voor de schrijver, maar als lezer heb je er ook weer niet heel veel aan. Het overkomt me vaak genoeg dat ik zo’n boek niet echt de moeite vind – of zelfs ronduit slecht. Kwestie van andere smaak. Des te leuker natuurlijk als een boek de verwachtingen na het winnen van De Bronzen Uil én de ANV Debutantenprijs weet waar te maken. De afwezigen van Lieke Kézér las ik op vakantie en het bleek schier onmogelijk het weg te leggen. Lees verder “Schier onmogelijk weg te leggen”

Waarom Sander Kollaard zo goed is

Over Onmiddellijke terugkeer van uw geliefde van Sander Kollaard

Sander Kollaard - Onmiddellijke terugkeer van uw geliefdeWie vaker mijn stukjes leest, zal onderhand wel en aardig idee hebben van wat voor soort schrijvers ik houd. Sander Kollaard is er zo een – eerder schreef ik over zijn roman Stadium IV en zijn nieuwe verhalen­bundel Levensberichten. Onlangs las ik ook zijn debuut Onmiddellijke terugkeer van uw geliefde – prachtige titel. Het begin van het tweede verhaal, ‘Het kasboek’ laat precies zien waarom die Kollaard zo goed is: Lees verder “Waarom Sander Kollaard zo goed is”

Verhalen zijn ook goed als ze kort zijn

Over De vluchtelingen van Viet Thanh Nguyen, Levensberichten van Sander Kollaard en De geur van miljoenen van Merijn de Boer

De meeste boekenlezers willen romans, geen verhalen. Een tijdje geleden vertelde een boekhandelaar me dat ze, wanneer ze iemand voor zich had ‘die niet van verhalen hield’, altijd vroeg: ‘Wat doe je hier dan?’ Terechte vraag. Ik blijf namelijk gek vinden dat de meesten pas een verhaal willen lezen als het langer is dan pakweg 180 pagina’s. En dat terwijl het korte verhaal juist zo’n mooi genre is. Ik las de afgelopen tijd drie recent uitgekomen verhalenbundels. Voor wie z’n koudwatervrees moet overwinnen als het op verhalenbundels aankomt, ze gelden alle drie als tip. Lees verder “Verhalen zijn ook goed als ze kort zijn”

Bedreigde burgermannen

Over De geur van miljoenen van Merijn de Boer

Merijn de Boer - De geur van miljoenenLaatst hoorde ik het weer van een boekhandelaar: verhalenbundels verkopen niet. Alleen die van Alice Munro, zei hij, maar die schreef dan ook geen romans. Merijn de Boer schrijft wel romans, De nacht (2014) en ‘t Jagthuys (2016) en heeft nu weer een nieuwe verhalenbundel. Met De geur van miljoenen bewijst hij, na zijn debuutbundel Nestvlieders, andermaal het ongelijk van hen die het genre links laten liggen. Lees verder “Bedreigde burgermannen”

Nestvlieders: vier prachtige verhalen over verval

Over Nestvlieders van Merijn de Boer

Merijn de Boer - NestvliedersIn mijn tijdlijn duiken de laatste tijd veel reisboeken op. Over hoe je volgens die en die het beste reist. Of een boek vol tips voor als je in de yurt naast je alleen maar contant kunt betalen en meer van dat soort euvel. Het is er natuurlijk ook de tijd voor: na de eindexamens moeten nichtjes of buurjongens een leuk cadeau voor hun tussenjaar. Echter, alles wat je over reizen zou moeten weten staat ook in het verhaal ‘Balthasar Tak’ uit debuutbundel Nestvlieders van Merijn de Boer. Lees verder “Nestvlieders: vier prachtige verhalen over verval”

Omdat het absurd is, moet het waar zijn

Over Peachez, een romance van Ilja Leonard Pfeijffer

Ilja Leonar Pfeijffer - Peachez, een romanceVerliefd worden op een niet bestaand persoon – absurd? In Peachez, een romance van Ilja Leonard Pfeijffer gebeurt het. En het zou volstrekt ongeloofwaardig zijn, als het niet waar was geweest: professor wordt verliefd op meisje via het internet voor wie hij zijn leven omgooit. En natuurlijk genadeloos in de problemen komt. Ja, dáág ben je als lezer geneigd te denken: zó dom en naïef is die professor toch niet? Lees verder “Omdat het absurd is, moet het waar zijn”

Unheimlich verblijf

Over Hotel Alfabet van Klaas ten Holt

Klaas ten Holt - Hotel AlfabetMet zijn romandebuut Hotel Alfabet schreef Klaas ten Holt een boek zoals er niet veel zijn in Nederland. Nadat zijn geliefde hem verlaten heeft, rijdt Adriaan Hoorndrager – what’s in a name– naar de Balkan om een oude onenightstand op te zoeken. Onderweg wordt hij overvallen door slecht weer en moet hij stoppen om te overnachten. Het Hotel Alfabet waar hij terechtkomt blijkt een zonderlinge plek te zijn. Een plek buiten de wereld waar Adriaan geconfronteerd wordt met zijn verleden. Lees verder “Unheimlich verblijf”

Een universeel scenario

Over Ik nog wel van jou van Elke Geurts

Elke Geurts - Ik nog wel van jouEen tijd geleden al kreeg ik de tip om Elke Geurts te gaan lezen. Anderhalf jaar geleden begon ik haar blog te lezen. Ze schreef blogs over haar uit elkaar vallende huwelijk. Eerst elke dag, en daarna wekelijks las ik hoe het is om te scheiden. Het ongeloof, verdriet en de pijn wist Elke Geurts prachtig te vangen in kleine stukjes. En nu is er Geurts nieuwe roman Ik nog wel van jou. Onvermijdelijk dat ik dat moest gaan lezen. Het beschrijft dezelfde periode, het gaat ook over haar scheiding, maar het is niet simpelweg een bundeling van de eerdere columns en blogs. Lees verder “Een universeel scenario”

Schreef iedereen maar zo’n debuut als Patricia Jozef met Glorie

Over Glorie van Patricia Jozef

Patricia Jozef - GlorieAan het begin van Glorie, het fenomenale debuut van de Vlaamse schrijfster Patricia Jozef, vindt een toevallige ontmoeting plaats. Achteloos staat het er allemaal. Marcel Jacobs ontmoet in een viswinkel een oude bekende.

‘En, what’s up?’ vraagt hij dan […] Mijn zwaardvis wordt ingepakt, ik betaal en zeg: ‘I’m in between jobs.’
‘Super.’
Wat dan weer zo super is aan die ellende, krijg ik niet te horen.

Lees verder “Schreef iedereen maar zo’n debuut als Patricia Jozef met Glorie”

Opmerkzame types

Over Winterhanden van Stephan Enter

Winterhanden - Stephan EnterEen oeuvre hoef je niet op volgorde te lezen. Het werk van Stephan Enter las ik door elkaar en nu pas kwam ik toe aan zijn debuut Winterhanden. En eigenlijk kun je deze verhalenbundel ook perfect als laatste lezen, want als je zijn andere werk kent, herken je veel wat in latere boeken terug zou komen. De zes verhalen worden bevolkt door jongens, soms nog kinderen, soms iets ouder. Het zijn wat ongeduldige types, een tikje snobistisch, betweterig ook – Frank van Luijn uit Compassie is de volwassen oom in deze familie van Enterpersonages. Lees verder “Opmerkzame types”

Blijf op de hoogte