De reis en de bestemming

Over De pijnboomeilanden van Marion Poschmann

Marion Poschmann - De pijnboomeilandenHerfst: de bladeren verkleuren. ‘Het wonder duurt niet langer dan een paar dagen, dan wordt het blad bruin, verwelkt en valt af. Maar eerst doorloopt het het volledige spectrum van donkergroen via lichtgroen, geel en oranje naar vuurrood en donkerrood, en dit vlammende kleurspektakel trekt vanuit het noorden over het hele land.’ Het is een herinnering van Gilbert Silvester, hoofdpersoon in De pijnboomeilanden van de Duitse schrijfster en dichteres Marion Poschmann (1969). Gilbert denkt terug aan de tijd dat hij in de VS werkte en zijn vrouw Mathilda hem kwam opzoeken. Om bij hem in de buurt te zijn, maar ook om het blad te zien verkleuren. Nu bevindt Gilbert zich echter aan de andere kant van de wereld, in Japan, juist om afstand te nemen van zijn vrouw. Lees verder “De reis en de bestemming”

Een breekbaar geluk

Over Een soort geluk van Peter Abelsen

Peter Abelsen - Een soort gelukDe pont naar Noord. Het is zomer 2013 en Martin van Houten is onderweg naar het huis van zijn overleden geliefde om dierbare spullen van haar uit te zoeken. Zinloos, weet hij, maar hij gaat er desondanks met twee koffers vol weg. Zo begint Een soort geluk, de debuutroman van vertaler uit het Engels Peter Abelsen. Wat volgt zijn herinneringen van Martin aan zijn leven. Zijn eerste baan, zijn bandje, losse klussen en bijbaantjes komen voorbij, maar Pauline, liefdevol Paultje genoemd, was het enige werkelijk belangrijke in zijn leven. Lees verder “Een breekbaar geluk”

De andere tragedie van het leven

Over Compassie van Stephan Enter

Stephan Enter - CompassieHoe het begon? Met een foto. Die ogen, die lach, een stralend gezicht op een datingprofiel. Na de eerste date weet Frank het: Jessica is bijzonder. Geen moment heeft hij zich verveeld met haar, ze hadden nog uren door kunnen praten. Werd hij zich bij andere vrouwen al snel zelfbewust, zag hij zichzelf zitten op een date, een rol spelen – deze keer niet. Meer dates volgen. Alsof Frank van een fee een wens mocht doen was het, en hij wenste de liefde van zijn leven te ontmoeten. En toch zit het niet helemaal goed tussen hem en Jessica. Alsof hij vergat erbij te wensen: ‘en te houden’. In het kort is dit wat Frank van Luijn overkomt in Stephan Enters roman Compassie. Lees verder “De andere tragedie van het leven”

Twee meisjes en een oudere man

Over Twee meisjes en ik van A.H. Nijhoff

A.H. Nijhoff - Twee meisjes en ikOm zijn scheiding achter zich te laten gaat een 28-jarige arts naar Cornwall in Zuid-Engeland. Een ontmoeting aldaar met twee veel jongere meisjes, haast nog kinderen, zal zijn verdere leven voor een groot deel bepalen. ‘Wij waren eenvoudig een bond van drie, twee meisjes en een oudere man, de toeschouwer die zichzelf verloren heeft in het voorwerp van zijn belangstelling,’ herinnert hij zicht later. Tussen de arts – hij wordt Bill genoemd – en de meisjes ontstaat een vriendschap, maar onder de oppervlakte spelen meer gevoelens een rol. Twee meisjes en ik van A.H. Nijhoff vertelt uitgebreid het verloop van deze gecompliceerde driehoeksrelatie. Lees verder “Twee meisjes en een oudere man”

De speelruimten voor een noodzakelijk debat

Over Opperduitsland van Alexander Schimmelbusch

Alexander Schimmelbusch - OpperduitslandEr zijn twee zekerheden in het leven: je gaat dood en je moet belasting betalen. Dat is natuurlijk gefundenes Fressen voor idealistische journalisten op een conferentie in Davos, maar dat een partner bij een Duitse zakenbank deze opvatting huldigt, mag toch verrassend heten. De 39-jarige investment banker Victor komt tot het inzicht dat zijn rijkdom niet meer te rechtvaardigen is en werkt op basis hiervan een idee uit voor de hoe de Duitse samen­leving eruit moet komen te zien. Naar verluidt heeft Angela Merkel Alexander Schimmelbusch’ vierde roman Opperduitsland gelezen en passages eruit aangestreept. Lees verder “De speelruimten voor een noodzakelijk debat”

Een somber feest

Biesheuvel - Verhalen uit het gekkenhuisVier het korte verhaal. Onder dat motto werd vorige week de J.M.A. Biesheuvel­prijs uitgereikt als onderdeel van de Week van het Korte Verhaal. Het is een week om het genre korte verhalen wat meer liefde te geven. Ontstaan omdat het aan die liefde ontbrak bij het grote publiek. Ik vind dat een mooi streven, steun die Biesheuvel­prijs dan ook van harte (het prijzengeld wordt via crowd­funding verzameld), maar ik vraag me af of het genre wel echt een dienst bewezen werd. Lees verder “Een somber feest”

De dood van Venetië

Over Grand Hotel Europa van Ilja Leonard Pfeijffer

Ilja Leonard Pfeijffer - Grand Hotel EuropaWie station Santa Lucia in Venetië uitkomt, moet binnenkort entree betalen, variërend van € 2,50 tot € 10 op de drukste momenten. Hoe de toegang in de praktijk betaald moet gaan worden, is nog niet bekend, maar met deze maatregel hoopt het stadsbestuur de enorme toeristenstromen te beteugelen. Jaarlijks bezoeken 30 miljoen toeristen de stad, wat ernstig ten koste gaat van de leefbaarheid voor de bewoners. Zij trekken dan ook massaal weg. Was La Serenissima in 1422 met 199.000 inwoners de een na grootste stad van Europa, tegenwoordig heeft Venetië nog minder dan 55.000 inwoners. Het is in ditzelfde Venetië waar Ilja Leonard Pfeijffer een groot deel van zijn nieuwe roman Grand Hotel Europa situeert. Lees verder “De dood van Venetië”

Misleidende verhalen

Over Roza van Olivier Willemsen

Olivier Willemsen - RozaIn zijn tweede boek Roza duikt Olivier Willemsen in een bizarre geschiedenis. In de nacht van 2 februari 1959 verongelukt een groep jonge bergbeklimmers op de Cholattsjachl in het noordelijke Oeralgebergte. De groep bestaat uit negen studenten van het Oeral Poly­technisch Instituut uit Sverdlovsk, het huidige Jekaterinenburg. Onder leiding van de 23-jarige Igor Djatlov gaat de groep goed voorbereid op expeditie. Maar die nacht van de tweede februari verlaten de negen hun tent, nauwelijks gekleed, bij een temperatuur van vijfentwintig graden onder nul. De dode lichamen worden verspreid over de bergpas gevonden. In het lokale dialect Mansi betekent Cholattsjachl zoveel als ‘berg der lijken’. Lees verder “Misleidende verhalen”

Ongrijpbaar geluk

Over Grip van Stephan Enter

Stephan Enter GripHoe lang duurt het om erachter te komen dat een schrijver goed is? Toen ik zes jaar geleden Grip van Stephan Enter voor het eerst las, had ik dat vermoeden na één pagina. Ik herinner me weinig details van het verhaal, maar wel de indruk die het achterliet. Dit was een van de beste boeken die ik had gelezen. Onlangs herlas ik Grip. En ik had niet één pagina nodig om weer vast te stellen dat die Enter zo verrekte goed schrijft, maar slechts één alinea. Lees verder “Ongrijpbaar geluk”

Passanten in Kiev

Over Kiev op de bodem van een glas van Tobias Wals

Tobias Wals - Kiev op de bodem van een glasIn zijn debuut Kiev op de bodem van een glas schetst Tobias Wals (1993) in vijftien fragmenten een beeld van het leven in een hostel in de Oekraïense hoofdstad. Wat deze fragmenten tezamen vormen houdt het midden tussen een roman en een verhalenbundel. Gemene delers zijn de vaste bewoners van het Borscht Hostel en dezelfde, registrerende vertelstem van Tobias. Er is ook een zekere ontwikkeling, maar om als hoofdstukken uit een roman door te gaan hebben de afzonderlijke delen een te weinig dwingende samenhang. Lees verder “Passanten in Kiev”

Blijf op de hoogte