fictie Archives - Pagina 12 van 12

De fictie van een troonopvolger

‘Ik was geen academicus; mijn talent lag in het omdraaien van alinea’s, het verbeteren van interpunctie.’ Aan het woord is Friso de Vos, hoofdpersoon in Joost de Vries’ nieuwe roman De republiek. Friso is hoofdredacteur van De Slaapwandelaar, tijdschrift voor Hitlerreportages sedert 1991, maar bovenal persoonlijk assistent van Josip Brik, popfilosoof en professor in de Hitlerstudies. Wanneer Brik komt te overlijden, gaat Friso er automatisch van uit dat hij Briks troonopvolger is. Maar van erfopvolging blijkt geen sprake: de buitenwereld verkiest misschien wel ene Philip de Vries. Na de dood van de koning volgt de republiek. Lees “De fictie van een troonopvolger” verder

Lichte kater na leesclub

Een maand of twee geleden stuitte ik erop, min of meer bij toeval en gelukkig was ik nog net op tijd. Het Das Mag Festival heeft namelijk een geniaal concept: dertig leesclubs tegelijk en daarna met zijn allen een feest in De Melkweg. Met een groep van 25 lezers een boek bespreken met de auteur erbij. Zo maak je een leesclub hip, ja. Het zong natuurlijk al een tijdje op Facebook (hoe moest ik dat weten?) dus toen ik mij wilde aanmelden was er nog maar weinig keus. Mijn grootste literaire held was al volgeboekt en van de auteurs die nog over waren koos ik voor Joe Dunthorne – min of meer op de gok; ik kende hem niet, maar het was een leuke aanleiding om eens iets geheel onbekends te lezen. Lees “Lichte kater na leesclub” verder

Helden zijn niet lankmoedig

Nederland leest Stoner – ik ook. Wat ik nu precies van het boek vind, is lastig te zeggen. Ik vermoed dat de hype mijn leeservaring geen goed heeft gedaan. Zo gaat dat vaker met romans die ineens zijn ‘ontdekt’ – het gebeurde me ook toen ik een jaar of wat geleden In de ban van de tegenstander las van Hans Keilson. Ook dat boek was eerst in Amerika herontdekt en veroverde toen Nederland, net als Stoner nu. En net als Keilsons roman is Stoner helemaal niet slecht, maar is het zó goed?

Daarbij is het me overigens ook niet helemaal duidelijk waarom dit boek nu ineens zo populair is. Uiteraard, de publiciteitsafdeling van de uitgeverij heeft uitstekend werk gedaan, maar het is niet bepaald een boek dat je op de eerste plaats van de Bestseller 60 verwacht – een plek normaliter voorbehouden aan clitlit, voetballersbiografieën, kookboeken en thrillers. Ik denk dat daarin ook juist de hype schuilt: eindelijk weer eens Literatuur op nummer 1. En de hype wordt natuurlijk weer versterkt door het NRC dat daar dan weer met veel genoegen over bericht. Lees “Helden zijn niet lankmoedig” verder

Je t’aime / I-love-you

Meer dan een jaar geleden las ik er een stuk over van Joost Zwagerman. Maakte me benieuwd: het klonk als een goed boek. Een jaar geleden moest ik een cadeau hebben en dacht aan The marriage plot. Maar ja, niet gelezen. Even kijken of het iets is; eerste bladzijde lezen:

To start with, look at all the books. There were her Edith Wharton novels, arranged not by title but date of publication; there was the complete Modern Library set of Henry James, a gift from her father on her twenty-first birthday; there were her dog-eared paperbacks assigned in her college courses, a lot of Dickens, a smidgen of Trollope, along with good helpings of Austen, George Eliot, and the redoubtable Brontë sisters.

Met zo’n opening heb je me. Dit moet wel goed zijn, kan niet anders. Eindelijk nu zelf gelezen en, ja, het is zeker een goed boek. Lees “Je t’aime / I-love-you” verder

Actie en spanning in Lubachs nieuwste boek

7:00 uur, een vakantiehuis in Zuid-Frankrijk. Een man wordt wakker en begint ontbijt te maken voor zijn vrouw en kind. Cut! 7:50 uur, een provinciale weg in Nederland. Een auto rijdt een oprit op. Wachtwoorden, codenamen. Twee mannen komen terug van hun missie: ze hebben iemand vermoord. Cut! 9:00 uur, weer in het vakantiehuis. De vrouw krijgt een onheilspellend telefoontje van de recherche: haar vader is dood aangetroffen in huis – vermoord. Cut! Weer een nieuwe scène. Geen tijd om rustig in het verhaal te komen. Arjen Lubachs nieuwe boek IV begint in volle vaart. En hij laat geen twijfel over het genre bestaan: het is een thriller.

Na succesvolle romans als Mensen die ik ken die mijn moeder hebben gekend, Bastaardsuiker (nominatie voor de Halewijnprijs) en Magnus (bekroond met de Dioraphte Jongeren Literatuur Publieksprijs 2012) is IV Lubachs eerste thriller. Dat de auteur ook schrijft voor televisie en films is goed terug te zien in IV. Lees “Actie en spanning in Lubachs nieuwste boek” verder

Als je het eenmaal met God aan de stok krijgt…

Over: Marlene van Niekerk – Het oog van de meester

Afgelopen zomer vond ik bij een antiquariaat een opvallend boekje: klein, oblong en mooi uitgegeven. Het oog van de meester heet het, van Marlene Van Niekerk. Het is een nieuwjaarsgeschenk geweest van de uitgeverijen Querido en Athenaeum – Polak & Van Gennep voor de jaarwisseling 2007-2008. Niet in de handel gekomen, maar antiquarisch is het ruim voorradig. Kennelijk willen mensen er alweer vanaf. Onbegrijpelijk, want het is een mooi boekje. Lees “Als je het eenmaal met God aan de stok krijgt…” verder

Puzzelen met Mulisch

Ik was nooit een groot fan van Mulisch. Twee boeken had ik van hem gelezen: Twee vrouwen en De Aanslag. Voor het eerste was ik denk ik te jong om het helemaal te begrijpen. Dat er iets was met een Orpheusmyhte bijvoorbeeld, was me geheel ontgaan. De Aanslag vond ik gewoon een vervelend boek. Constant word je door Mulisch op zijn eigen briljante vondsten gewezen. De symbolische namen van de huizen in de straat waar de aanslag plaatsvindt: knap hoor.

Sindsdien heb ik Mulisch altijd maar links laten liggen –hoewel er natuurlijk altijd nog zacht gefluisterd wordt dat ik misschien, toch, me moet zetten tot De ontdekking van de hemel. Ook zei een vriend eens dat hij Siegfried wel goed vond. Vooruit, ik zag het liggen voor drie euro. Wie weet geeft het me een ander idee over Mulisch. Lees “Puzzelen met Mulisch” verder

WFH: ‘Alle begrijpelijkheid heb ik er opzettelijk uitgewipt.’

Ik loop ernstig achter met de Volledige Werken van Willem Frederik Hermans. Met name de delen beschouwend werk moet ik bijlezen, maar ook bij de romans had ik nog wat te gaan: De God Denkbaar Denkbaar de God. Niet Hermans’ meest geliefde roman en zeker zijn minst begrepen roman. Ik snap waarom. De plot is niet tot nauwelijks na te vertellen. De roman begint met Denkbaar die op het vliegtuig stapt en op zoek is naar belangrijke papieren, maar wat volgt is een aaneenschakeling van gebeurtenissen die waartussen logica ontbreekt, of op zijn minst lijkt te ontbreken. Hermans schrijft vooral associatief. Dat personages uit het raam springen en vervolgens verder wandelen is nog wel het minst verstorende element in deze roman.

‘Wat er overigens gebeurt in deze met een surrealistische associatie-techniek aan elkaar gebreide fantasie is niet erg interessant,’ schreef criticus H.A. Gomperts in zijn recensie bij verschijnen van de roman. ‘Hij heeft zich vooral ingespannen om grappig te zijn, wat hem heel slecht afgaat.’ Volledig mee eens. Het is inderdaad ontluisterend om Hermans’ grapjes te moeten lezen. Iets met Van Duinkerken en fossielen. Of: ‘Perk, bloem en gans, dat was allemaal jacques.’ Lees “WFH: ‘Alle begrijpelijkheid heb ik er opzettelijk uitgewipt.’” verder

Uitstel en afstel

Na Zondagsgeld en Retour Palermo komt Philip Snijder nu met zijn derde roman, Het geschenk. In deze nieuwste roman doet een jongeman zijn ernstig zieke vader Joop een belofte: hij zal kennis gaan maken met zijn grootvader Willem nu Joop nog leeft. Hij schuift de kennismaking echter steeds voor zich uit, totdat hij nog maar twee dagen de tijd heeft. Deze laatste dagen is hij druk in de weer om zijn belofte na te komen. Het verslag van de ontmoeting wil hij zijn vader als geschenk ‘geven’. Maar voor het zover is, lezen we vooral wat hij allemaal uit de weg gaat.

Snijder blijft met Het geschenk op bekend terrein. Net als in zijn debuut woont de hoofdpersoon (een naamloze ik-verteller van ergens in de twintig) op het Bickerseiland in Amsterdam en heeft hij een vader die uit Groningen komt. En ook dit keer is hij een buitenstaander in zijn familie. Lees “Uitstel en afstel” verder

Categorie: fictie