God, wat heb ik hem vervloekt. Zittend op de Aventijn met Pirandello in mijn hand, Novelle per un anno. Ik studeerde in Italië en volgde een vak over deze schrijver. De taal sprak ik inmiddels meer dan behoorlijk, maar het literaire Italiaans was nog moeilijk. Ik ploegde maar moeizaam door Pirandello’s verhalen over ruraal Sicilië. Ik heb me altijd afgevraagd of het de schrijver was, in 1934 gelauwerd met de Nobelprijs, die me niet echt aanstond of dat het mijn tekortschietende Italiaans was. Onlangs vond ik in de kringloopwinkel een vertaling van zijn roman Iemand, niemand en honderdduizend. Vooruit, nog een kans dan. Lees verder “Nog een kans voor Pirandello”
Nog een kans voor Pirandello
Over Iemand, niemand en honderdduizend van Luigi Pirandello