Ontdekkingen in 2013: Joost de Vries

joost de vries de republiekRecensieweb vroeg mij naar mijn ‘ontdekking van 2013’. Daar hangt wel een flinke beperking aan vast. Het moet Nederlands zijn. En het moet uit 2013 zijn. En als het even kan ook nog een debuut of anders iets van een jonge schrijver. Daar had ik er nu niet zo heel veel van gelezen. Wel veel Amerikanen of Nederlandse boeken uit eerdere jaren, zoals dat van Otto de Kat en natuurlijk werk van Hermans.

Van Arjen Lubach had ik nog nooit iets gelezen, dus in die zin een echte ontdekking, maar hoewel spannend, toch geen echt meesterwerk – zo’n ontdekking voelt toch ook als een aanbeveling en tja, zou ik het echt aanbevelen? Dan Gilles van der Loo: ook nog nooit iets van gelezen, maar ja: stilistisch leuk, inhoudelijk schiet het te kort. Mijn ontdekking is dus Joost de Vries met De republiek. Niet het beste boek van het jaar of wat ik dit jaar heb gelezen, maar ik houd wel van zijn durf om een intelligente roman te schrijven. Het onderstaande staat op Recensieweb.

Een ontdekking in de Nederlandse literatuur in 2013? Dan natuurlijk De republiek van Joost de Vries, een sterke roman die bij iedere lezing steeds meer prijsgeeft. De Vries houdt ervan om zijn boeken vol te stoppen met duidelijke of minder duidelijke verwijzingen. Sommige critici hebben in een enthousiaste speurbui zelfs sporen gevonden waarvan de auteur zich niet bewust was. Maakt natuurlijk niet uit, want als het jouw lezing meer betekenis geeft: ga je gang.

‘Hoe meer passages ik herlees en hoe langer ik erover nadenk, des te boeiender De republiek wordt,’ schreef ik erover in mijn bespreking. Steeds meende ik weer iets nieuws te ontdekken en moest ik weer terugbladeren om te zien hoe dat verband hield met een andere passage. Dat maakt het tot een van de interessantste romans van dit jaar. Ongetwijfeld heb ik ook veel dingen gemist – ik zou het nog eens moeten herlezen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Blijf op de hoogte