De beste boeken van 2017

Mijn eigen smaak ken ik behoorlijk goed. Als ik een nieuw boek kies om te lezen, blijk ik het vrijwel altijd een goed boek te vinden. Natuurlijk is het ene boek beter dan het andere, maar echt slechte boeken kies ik niet. Nu ik voor Literair Nederland recenseer, kies ik niet zelf meer alle boeken die ik lees. Ik krijg boeken toegestuurd om te bespreken en dat leidt natuurlijk tot ontdekkingen: boeken die ik nooit zelf zou kiezen. In sommige gevallen een aangename verrassing, maar een aantal keer heb ik boeken met gezonde tegenzin uitgelezen – en een navenante recensie geschreven.

Hit or miss dus, met in dit jaar ook ongeveer die verdeling tussen goede boeken en wat ik ronduit slecht vond. Gelukkig las ik niet alleen Marcel Möring, Jan Postma of Tommy Wieringa. Tegenover deze boeken die ik liever voor het einde weer terzijde zou hebben geschoven stonden andere, werkelijk prachtige boeken. Het beste wat ik dit jaar las waren ook ontdekkingen: drie schrijfsters van wie ik nooit eerder iets las.

De beste boeken van het jaar

Marja Pruis Genoeg nu over mijErg goed vond ik de essays van Marja Pruis gebundeld in Genoeg nu over mij. Confessies van een ervaren schamer. Met een scherpe blik beziet Pruis de wereld om haar heen. Die wereld kan bestaan uit bekende figuren als James Salter, Woody Allan, Theo Maassen of Beyoncé, maar ook een man op een terrasje of een vrouw in de kappersstoel naast Pruis. Ze schrijft persoonlijk op een prettige, niet-ostentatieve manier. Ze wisselt met een bewonderenswaardig gemak tussen persoonlijke waarnemingen en overdenkingen. In haar essays worden geen definitieve stellingen geponeerd. Ze nodigt uit tot meedenken, instemmen en tegenspreken. Scherp, kwetsbaar, prachtig.

Patricia Jozef - GlorieMijn grootste ontdekking van afgelopen jaar was misschien wel Patricia Jozef. Met Glorie schreef deze Vlaamse debutante een heerlijk boek. Het is een fijne satire op de hoogdravendheden in de kunstwereld, zeker aanbevolen voor iedereen die genoten heeft van de film The square. Maar behalve dat is het ook een roman over moederschap, familiebanden en de vraag waaraan je je identiteit ontleent. Jozef kan goed kijken en schrijft fantastisch. Lees het volgende bijvoorbeeld:

Sommige vrouwen denken het opportunisme van hun mannelijke evenknie te moeten kopiëren in naam van een rudimentair idee van feminisme. In naam daarvan vindt Sarma het gerechtvaardigd Marcel uit de weg te ruimen om voor zichzelf plaats te maken.
Het is een schrale troost dat ze nooit meer zal betekenen in het leven dan haar eigen individuele overwinningen, besmet door drift. Maar blind. Het soort mens waar ik me niet mee wil inlaten.

En zulk moois staat er op vrijwel iedere pagina!

Marijke Schermer - NoodweerNadat het vorig jaar op vrijwel ieder ‘beste-van-het-jaar-lijstje’ stond, repte ik mij naar de winkel om Noodweer van Marijke Schermer te halen. En nu dus op mijn lijstje van de beste boeken die ik afgelopen jaar las. Want Noodweer is een zeldzaam goed boek. Met bewonderenswaardige precisie weet Schermer inzicht in haar personages te geven. Het is een roman met de kwaliteiten van een kort verhaal waarin alles goed is. Marijke Schermer weet precies welk verhaal ze wil vertellen en doet precies dát. Een verhaal over verdringen en zelf de keuze willen hebben om te kunnen zijn wie je wilt zijn. De vragen hierover die Schermer in haar roman opwerpt zijn belangrijk – en nu actueler dan ooit.

Dit waren mijn favorieten van dit jaar. Welk moois heb gemist? Suggesties zijn meer dan welkom – ik zet ze graag op de lijst voor 2018.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Blijf op de hoogte