Wie van kaartlezen houdt, kan zijn hart ophalen bij de plattegrond van Amsterdam. Sinds kort bestaat er een geheel uit literaire citaten, Leesbaar Amsterdam heet het. Zo zie je maar eens hoe vaak de stad decor is geweest in de literatuur. En deze citaten zijn natuurlijk nog maar een keuze: sommige plekken zijn nu eenmaal vaker beschreven. Alleen al met drie van mijn geliefde schrijvers – Hermans, Van het Reve en Nescio – zou je de halve stad kunnen volschrijven.
Als Amsterdam een literaire stad is, dan is Oost het literaire centrum daarvan – althans, dat vind Oost vooral zelf. Er wonen namelijk zo veel schrijvers dat je er verhalenbundel mee kunt vullen. Die is er dan ook en heet Oost. Het literaire centrum van Amsterdam. De bundel biedt een aardig mozaïek van het stadsdeel in een stuk of twintig korte verhalen van meer en minder bekende schrijvers: van Gustaaf Peek tot Teuntje Klinkenberg.
Behalve in boekhandels ligt het in zo ongeveer iedere koffiebar die zich een hipsterimago heeft aangemeten. Schrijvers zijn hier net zo hip als het stadsdeel zelf. Heel veel heeft deze bundel overigens niet om het lijf, maar het geeft toch een aardig beeld van de buurt – ideaal voor de nieuwe bewoner. Zo lees ik dat de bibliotheek op het Javaplein nog hipper is dan de centrale OBA bij het station. Ik ga daar binnenkort zeker eens even kijken, maar verder blijven veel van de verhalen toch een beetje steken op het niveau van de veredelde herinnering.
Domweg gelukkig in mijn nieuwe buurt
Kijk ik naar mijn nieuwe buurt op de kaart dan zie ik bij het Oosterpark natuurlijk Nescio. Loop ik verder naar huis, dan kruis ik Bloems Dapperstraat – hoe kan het ook anders? Loop ik verder, de Javastraat door, dan komen andere citaten bij me op.
Een van de eerste keren dat ik daar liep, herkende ik ineens de typsiche kozijnen van de Berlagehuizen in de Benkoelenstraat. Ik was ze tegengekomen in een boek:
De buurt is levendig. Veel voetgangers met volle boodschappentassen. Modieus geklede kinderen aan de hand van zelfverzekerd kijkende jonge moeders. Ik hoef niet ver, daar is al het blok waar ze woont. Tweede links, schaduwkant van de straat. Inderdaad met kozijnen in de typische geel-groene kleuren.
Toen ik het citaat terugzocht, trof me ook een andere zin:
Want ik ken dit deel van Amsterdam niet, en nu zal ook dit worden ingevuld (…)
Ik heb weliswaar een kaart vol citaten van Amsterdam, maar verder ken ik de buurt nog niet goed. Ik heb altijd in West gewoond; Oost was een excursie. Nu heb ik mijn eigen mentale kaart van Oost om in te vullen. Voorlopig nog tamelijk leeg, maar vanzelf komen daar mijn eigen indrukken en herinneringen op. En ook mijn eigen gekozen citaten.
Maaike Bergstra e.a. (samenst.) – Oost. Het literaire centrum van Amsterdam
paperback, 160p.
3e dr. Babel & Voss Uitgevers
Ziet er mooi uit; en de nieuwe letter: leest fijn.
Mag ik de-poes-voor-het-raam-missen??
Lang nagedacht over welk deel boekenkast je zou fotograferen of zien we hier de favoriet der favorieten?
Ik verheug me op binnenkort mijn ontdekkingstocht door Oost.
Mooi, jazeker. Ik ben ook tevreden, maar hoe het er precies uitziet hangt ervan af op welk apparaat je kijkt. Op een smal scherm (telefoon of tablet) is het net even anders dan op een breed computerscherm. Eén van de dingen die ik nog moet verbeteren is precies de foto van de kast: die wordt niet meevergroot of -verkleind afhankelijk van je scherm. Op een groot scherm lijkt het veel minder een selectie, want dan zie je bijna de hele kast, wat mijn ook bedoeling was.
En wat poes in de vensterbank betreft: op een breder scherm zit die ook gewoon rechts (op een smal scherm wordt die helemaal onderaan de pagina gezet).