Omdat het absurd is, moet het waar zijn

Over Peachez, een romance van Ilja Leonard Pfeijffer

Ilja Leonar Pfeijffer - Peachez, een romanceVerliefd worden op een niet bestaand persoon – absurd? In Peachez, een romance van Ilja Leonard Pfeijffer gebeurt het. En het zou volstrekt ongeloofwaardig zijn, als het niet waar was geweest: professor wordt verliefd op meisje via het internet voor wie hij zijn leven omgooit. En natuurlijk genadeloos in de problemen komt. Ja, dáág ben je als lezer geneigd te denken: zó dom en naïef is die professor toch niet?

Pygmalion

Pfeijffer komt ermee weg, omdat hij zijn roman gebaseerd heeft op een waargebeurd verhaal. Hij las erover in het artikel met de veelzeggende titel ‘The Professor, the Bikini Model, and the Suitcase Full of Trouble’. Dat díe professor, Paul Frampton, misschien toch iets minder naïef is dan Pfeijffers protagonist in Peachez compenseert de schrijver moeiteloos met zijn fenomenale stijl.

Op een dag krijgt de professor wiens terugblik we lezen een e-mail van ene Sarah, duidelijk niet voor hem bedoeld, die ze afsluit met ‘capre diem’. Dit kan de latinist niet onverbeterd laten en hij schrijft terug dat het ‘carpe’ moet zijn: ‘pluk’ en niet ‘geiten’ zoals er nu staat. Het is het begin van een correspondentie.

Met iedere nieuwe mail raakt ‘proffie’ zoals Sarah hem gaat noemen steeds meer in de ban van dit meisje, zonder haar ook maar een moment gezien of gesproken te hebben. Zoals Pygmalion verliefd werd op het beeld dat hij zelf uit marmer gehouwen had, zo wordt deze professor verliefd op de Sarah van wie hij zelf een heel beeld heeft geconstrueerd – hoe kan het ook anders zonder ontmoeting?

De klassieke mythe als blauwdruk voor de moderne liefde. Hoevelen vormen zich via Tinder een beeld van de ander? Om er vervolgens achter te komen dat het eigen beeld, anders dan bij Pygmalion, niet tot leven blijkt te komen bij de eerste ontmoeting. Zonder te veel weg te geven van de roman kan ik rustig zeggen dat het meisje in Peachez ook niet degene blijkt te zijn waar ‘proffie’ haar voor hield.

Fake

Sarah woont in Las Vegas – is dit de eerste hint dat ze fake is? Zo eenvoudig is Pfeijffers verhaal ook weer niet. Zijn werk gaat voortdurend over de scheidslijn tussen waan en waar. Hij is echter schrijver genoeg om niet te vallen voor zo’n eenvoudige tegenstelling tussen de wereld van de professor en Sarah: hij de classicus, zijn leven wijdend aan het tastbare verleden, zij – zo blijkt – de pornoster die mannen een illusie verkoopt.

Peachez, een romance is onderdeel van Pfeijffers Steppoli-tetralogie, een reeks die zich afspeelt in de gelijknamige zelfverzonnen stad. Steppoli is de hoofdstad van Mocanië, het land dat Ilja Leonard Pfeijffer als kind verzon, compleet met landkaart, grammatica en details als het befaamde visrestaurant Rela; in een van de brieven uit Genua schreef Pfeijffer uitgebreid over Mocanië. In Las Vegas mag de hele wereld in kitcherige replica te bezoeken zijn, díe stad bestaat tenminste echt.

En Sarah Peachez mag in haar werk illusies verkopen, hoeveel echter is de geschiedenis die de latinist bestudeert? In zijn leven speelt de wereld buiten de teksten geen rol meer. Zijn otium is zijn negotium, laat Pfeijffer hem herhaaldelijk zeggen. Vrienden of een geliefde heeft hij niet en hij lijkt ze ook niet echt te missen, zozeer gaat hij op in de wereld van woorden.

Zelfs Rome heb ik nooit willen zien, omdat ik het al kende uit de talloze geschriften en omdat de stad in werkelijkheid alleen maar kon tegenvallen ten opzichte van het volmaakt werkelijke beeld dat ik mij van haar had gevormd.

Geschreven berichten

Overigens, ook zonder woonachtig te zijn in een verzonnen land, is het volstrekt duidelijk dat deze professor niet tot het rijk van het realisme behoort. Pfeijffer heeft een heerlijke karikatuur van hem gemaakt. De quasi-wereldvreemdheid van de woorden waarin hij een simpele e-mail beschrijft: ‘wie bekend is met het fenomeen van de elektronische post en internet of daarvan heeft gehoord, zal begrijpen dat daar ook met enige regelmaat berichten tussen zaten van onbekende afzenders die louter commerciële of ronduit malafide bedoelingen koesteren.’

Tegenover deze verheven toon staat het register waarvan Sarah zich bedient. Over Horatius’ gedicht waaruit het citaat ‘carpe diem’ komt zegt ze:

Zij zit natuurlijk de hele dag te kutten met haar horoscoopjes en tarotkaarten zo van dat ze het ook allemaal niet weet. Twijfels, twijfels, weet je wel. Zo zijn meisjes. Ik niet hoor, maar zij wel. Of ze doet net alsof. Zo van dat hij moet opzouten. En hij denkt clever te zijn en zegt haar dat ze hem niet moet lopen fucken. Hij zegt dat ze shit gewoon moet nemen zoals die op haar afkomt, wink wink, vat je hem? Zit nou niet zo te mutsentrutten, zegt hij, en pluk de dag, want voor je het weet gaan we allebei de pijp uit en dan is er nog niet geneukt. Als dat geen liefdesgedicht is, dan ben ik een man met een baard.

Behalve een roman over echt en nep is Peachez een roman over taal. Wat dat betreft doet het ook sterk denken aan Het grote baggerboek, Pfeijffers roman uit 2004 waarin ook verschillende registers tegenover elkaar stonden. Maar het doet toch ook sterk denken aan de laatste regels van Brieven uit Genua, waarin de schrijver verklaart eindelijk eens te willen gaan leven. ‘Ik wil niet meer leven op papier zoals in deze brieven. Ik wil ja zeggen tegen het leven dat een lichaam heeft en dat oprecht is voor een ander.’

Het lijkt paradoxaal genoeg erg op hoe de professor in Peachez zijn leven ziet veranderen. Eindelijk, nu hij verliefd is op Sarah, weet hij wat de klassieke schrijvers bedoelden met hun liefdesgedichten. Eindelijk lijkt het echte leven voor hem te kunnen beginnen. Ondanks zijn vliegangst reist hij de halve wereld over om bij haar te kunnen zijn. Op latere leeftijd heeft de professor eindelijk de ware liefde leren kennen. Maar anders dan voor Pfeijffer en zijn Stella in Genua, blijft het bij de professor bij een virtuele liefde. ‘Onze geschreven berichten vormden onze wereld. Zo hadden we elkaar ontmoet en zo waren we van elkaar gaan houden.’

Ilja Leonar Pfeijffer - Peachez, een romance | gebonden, 176p. | 1e dr. De Arbeiderspers

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Blijf op de hoogte